शिकार आणि नेमबाजीची मजा

मध्ययुगात, थोर लोकांच्या आवडत्या खेळांपैकी एक म्हणजे जंगलात शिकार करण्यासाठी अधूनमधून काही चांगले मित्र भेटणे.त्यांच्यासाठी, शिकार त्यांना पुरेसे समाधान देऊ शकते.खेळाच्या इतर प्रकारांपेक्षा वेगळे, शिकार करणे अधिक कादंबरी आणि आव्हानात्मक दिसते, ज्यामुळे त्या काळातील श्रेष्ठांना हा खेळ खूप आवडला.

1. शिकार त्यांच्या शारीरिक शक्तीचा वापर करू शकतात.

सर्व प्रथम, त्या काळी, अनेक थोरांना शिकार करणे खूप आवडत असे, आणि अनेक थोर कुटुंबे आपल्या मुलांना त्यांच्या कुटुंबासह शिकार शिकण्यासाठी जाणीवपूर्वक प्रशिक्षण देत असत.त्यांच्यासाठी, शिकार लहानपणापासूनच त्यांची शारीरिक क्षमता जोपासू शकते.त्याच वेळी, शिकारी शिकार पकडण्याची क्षमता देखील वापरू शकतात, ज्यामुळे ते शिकारीवर अधिक लक्ष केंद्रित करू शकतात, जे कामाच्या ठिकाणी भविष्यातील कामासाठी देखील खूप उपयुक्त आहे.म्हणून, थोर लोक शिकार त्यांच्या दैनंदिन जीवनात समाकलित करतात.

2. ते स्वतःचा आनंद घेऊ शकतात.

दुसरे म्हणजे, श्रेष्ठांना हा खेळ आवडतो कारण त्यांच्याकडे स्वतःचा आनंद घेण्यासाठी पुरेसा वेळ असतो.थोरांसाठी, खाण्यापिण्याव्यतिरिक्त, ते दररोज विविध उपक्रमांमध्ये सहभागी होतात.शिकार केल्याने श्रेष्ठ व्यक्तींना वेळ मारून नेऊ शकतो आणि त्याच वेळी एक कौशल्य शिकू शकतो.पण जे खानदानी नाहीत त्यांच्यासाठी शिकार हे केवळ उपजीविकेचे साधन आहे, अभिजनांइतकी मजा नाही.

3. शिकार हा उच्चभ्रूंचा एक सुंदर खेळ दर्शवतो.

शेवटी, अनेक थोर लोक असेही मानतात की शिकार हा त्यांचा आराम करण्याचा अनोखा मार्ग आहे.नोबल आठवड्याच्या दिवशी शिकार करून अधिक मित्र बनवू शकतात, शिकार करताना एकमेकांशी अनुभवाची देवाणघेवाण करू शकतात आणि त्याच वेळी त्यांच्या भावना वाढवू शकतात.शिकार केल्याने त्यांचे नाते केवळ जवळचेच बनत नाही, तर व्यवसाय आणि लग्नाला प्रोत्साहन देण्याची चांगली संधीही मिळते.अनेक सरदारांना शिकारीद्वारे नोकरीच्या अधिक संधी मिळाल्या आणि त्यांना शिकारीमध्ये चांगले भागीदार मिळाले.त्या वेळी, काही उच्च शक्ती असलेले लोक देखील या खेळाला सतत प्रोत्साहन देत होते, ज्यामुळे लोक शिकारीबद्दल अधिक उत्साही झाले आणि त्यांना हा एक अतिशय मोहक खेळ वाटला.